(εν αναμονή μιας καινούριας δισκογραφικής δουλειάς από το Φοίβο και επειδή ένας φίλος μου το θύμισε με κάποιο τρόπο, παραθέτω ένα κείμενο που είχα γράψει για ένα διαδικτυακό μουσικό περιοδικό στο οποιο είχε δημοσιευτεί πριν από 2,5 χρόνια περίπου... ίσως ανεπίκαιρο για σας, για μένα όμως πάντα επίκαιρο...)
Αποφάσισα να βγω και εγώ έξω, όπως έκανε και ο Φοίβος Δεληβοριάς και έτσι κατέληξα στο Principal club, την Παρασκευή 11 Μαΐου (2007) για τη δεύτερη συναυλία-πάρτυ, όπως την αποκάλεσε ο Φοίβος, μετά την κυκλοφορία του πρόσφατου δίσκου του...
Ο χώρος της συναυλίας κάπως ανοίκειος. Συνδυάζει χαρακτηριστικά από διαφορετικούς γνωστούς συναυλιακούς χώρους κι έτσι καταλήγει να μην έχει κάποια ταυτότητα αλλά να είναι λίγο από όλα και για αυτό κάπως ψυχρός. Παρόλα αυτά τους χώρους στα live τους κάνει το κοινό και ο ήχος, που ήταν άψογος… Κι αφού περιπλανήθηκα λίγο στα χωράφια γύρω από το Principal, ακολουθώ τους στίχους του Φοίβου «Κι αν είναι ένας τρόπος για να ‘ρθω είν’ αυτός, ν’ αλλάζω στη διαδρομή συνεχώς, ν’ αλλάζω στη διαδρομή συνεχώς» και καταφέρνω να φτάσω κι εγώ στον προορισμό μου για να ακούσω το Φοίβο να τραγουδάει το δικό του «Προορισμό».